بررسی آثار اقتصادی استفاده از دستگاه برداشت پیاز در استان آذربایجان شرقی

بر اساس داده­های موجود سهم استان آذربایجان شرقی ازتولید پیاز به­دلیل افزایش هزینه­ها در حال کاهش بوده و در نتیجه توسعه­یمکانیزاسیون در مراحلی از تولید که بیشتر بر نیروی کار متکی است، می­تواند گزینه­ایبرای مدیریت هزینه­ها باشد. لذا این پژوهش با استفاده از الگوی مازاد اقتصادی بهبررسی آثار اقتصادی توسعه­ی مکانیزاسیون در مرحله­ی برداشت زراعت پیاز در استانآذربایجان شرقی پرداخته است. از آنجایی که برداشت پیاز در استان به­صورت دستی      انجام می­گیرد، بخشی از اطلاعات از مطالعاتپیشین و مابقی با انتقال دستگاه پیازکَن به منطقه در سال 1392 به­دست آمد. نتایجپژوهش نشان داد که با کاهش10 درصدی در هزینه­ی برداشت پیاز، سالانه 4340 میلیونریال به مازاد مصرف­کنندگان اضافه می­شود. همچنین افزایش کشش تقاضا باعث تغییر درمازاد اقتصادی تولیدکنندگان شده است؛ به­طوری­که این مقدار از مقادیر منفی در کششتقاضای 5/0 به مقادیر مثبت در کشش تقاضای 5/1 تغییر می­یابد. بررسی توزیع منافعنشان می­دهد ­که در کشش عرضه­ی 5/0 برای پیاز و سایر نهاده­ها، با افزایش کشش از5/0 به 5/1، مازاد تولیدکننده از صفر به 2137 میلیون ریال افزایش و مازاد نیرویکار و سایر نهاده­ها به­ترتیب از منفی 3492 به منفی 3088 میلیون ریال و از 3492 به5215 میلیون ریال افزایش می­یابند. در نتیجه با توجه به شرایط اقتصادی موجود،توسعه­ی مکانیزاسیون پیاز در منطقه­ی مورد بررسی دشوار بوده و به نظر می­رسدمکانیزاسیون برای زارعینی که از نیروی کار روزمزد استفاده می­کنند، قابل توصیهاست. لذا تمرکز بر این ویژگی می­تواند در موفقیت برنامه­ریزی­های مربوط تاثیرگذارباشد.